Bomoh Ismail mengambil masa lebih kurang 20 minit untuk menguli buah dada cikgu Sharifah yang putih melepak dan dihiasi dengan mercu yang agak kehitaman. Beliau dalam mengulinya dengan licin lantaran minyak masak yang disapunya. “Cikgu, pakcik rasa … cikgu ada terkena buatan orang kot.” kata bomoh pada Cikgu Sharifah rasa terangsang oleh ramasan kasar tangan omoh Ismail. Tapi apa boleh buat, cikgu terpaksa menyerah apa saja untuk mengubati penyakitnya. “Entahlah pakcik, saya pun tak tahu, pakcik buatlah apa yang patut, asalkan saya dapat mengubati penyakit saya ini.” Cikgu Sharifah seolah-olah merelakan apa jua tindakan bomoh Ismail.
“Cikgu boleh meniarap!” Kata bomoh Ismail. Cikgu pun memalingkan badannya dan bomoh Ismail membetulkan kain batik yang melitupi tubuh Cikgu Sharifah tersebut. “Kalau cikgu rasa sakit, cikgu beritahu yee!” Bomoh Ismail mula duduk perlahan-lahan atas belakang Cikgu Sharifah dan kedua-dua tangannya digunakan untuk mengurut bahu cikgu dengan perlahan. “Sakit ke cikgu”. tanya bomoh lagi. “Tak pakcik”. Bomoh Ismail makin seronok dengan urutannya dan perlahan-lahan kain yang menutup belakang cikgu ditarik perlahan-lahan sehinggalah bahagian punggung cikgu sahaja yang dittutupi dengan kain tersebut, malah betis dan peha cikgu kini terdedah pada pandangan bomoh Ismail. Tanpa pengetahuan cikgu Sharifah, bomoh tersebut kini sudah mengangkat kain pelikatnya ke atas paras lututnya dan terpancaklah senjatanya yang keras itu tanpa ditutupi oleh seluar dalam. Namun cikgu Sharifah tidak menyangka yang zakar bomoh itu kini sudah melekat di atas belakang cikgu.
Kemudian bomoh Ismail turun dari tunggangannya dan dengan perlahan beliau mengurut betis dan peha cikgu Sharifah. Kedua-dua belah kaki hingga ke pangkal peha diurutnya perlahan-lahan dan akhirnya dengan gerakan yang sangat halus, bomoh telah melucutkan seluar dalam cikgu sharifah. “Pakcik, seluar tuu… kena buka juga kee..” tanya cikgu. “Yelah… sebabnya minyak yang pakcik sapu nii mestilah meratai seluruh tubuh cikgu”. jawab bomoh itu selamba. Cikgu Sharifah pun merelakan tindakan bomoh tersebut. Apa lagi, punggung cikgu Sharifah yang berisi itu diramas-ramas oleh bomoh tersebut dengan minyaknya. Cikgu Sharifah mula merasa semacam sahaja dan terasa seolah-olah cecair lendir mula membasahi di celah kangkangnya.
“Cuba cikgu angkat sedikit punggung cikgu”. Pinta bomoh Ismail. Dengan perlahan cikgu Sharifah membengkokkan kakinya dan meniarap dalam keadaan menonggeng tanpa dan bomoh Ismail mengambil semula kain batik dan menutupi keseluruhan belakang tubuh cikgu. “Buka sedikit kangkang cikgu yee, pakcik bak sapu minyak sikit kat bawah nii ha…” Cikgu Sharifah membuka sedikit kangkangnya sebagaimana yang diarahkan oleh bomoh tersebut. “Dengan perlahan bomoh beralih kecelah antara dua betis cikgu Sharifah dan memegang peha cikgu yang gebu itu sambil menguaknya sedikit. “Sikit lagi cikgu, nanti susah pakcik nak sapukan minya nii haa… apa yang nak malunya, nanti tak boleh nak buang penyakit pula.” Cikgu pun dengan bantuan tangan bomoh tersebut telah menguakkan lagi kangkangnya.
Bomoh Ismail menyapukan jari telunjuknya dengan sedikit minyak dan dengan sapuan yang perlahan beliau menyapu permukaan faraj Cikgu Sharifah yang sudah basah dengan air mazinya. Cikgu hanya mampu menahan kegelian yang tak terhingga. Bomoh Ismail beralih tempat duduk dan beliau bercangkung di sebelah kiri cikgu Sharifah. Kedua-dua belah tangannya di sapu dengan minya dan membaca beberapa lafaz, kemudian tangan kirinya meramasa buah dada cikgu Sharifah sementara tangan kanannya menyapu permukaan faraj. gerakan sapuan di permukaan faraj cikgu Sharifah semakin rancak setelah air mazi keluar dengan banyaknya. “Cikgu jangan kemut, nanti ada kawasan yang tak terkena minya”. Apa lagi… dengan perlahan-lahan bomoh Ismail mula memasukkan jari telunjuknya ke dalam lubang faraj yang sudah penuh dengan pelincir. “Aaaaa….. pakcik, pakcik… pakcik…” “Sabarlah cikgu…” “Kejap lagi selesai lah”. Cikgu hanya mampu menahan kegelian. Sorongan tangan bomoh ke dalam kemaluan cikgu Sharifah semakin ke! ncang hinggalah “…. aaaaaahhhhhhhhhhh…. pakcik”. Cikgu Sharifah tidak dapat menahan lagi hinggalah beliau mengemut sekuat-kuatnya tangan bomoh tersebut dan beliau bukan lagi dalam keadaan menonggeng, tetapi meniarap semula seperti biasa. Bomoh pun menarik jari telunjuknya dari lubang faraj cikgu Sharifah dan mengarahkan cikgu Sharifah supaya memakai kain batik yang tak berjahit tadi kerana selepas ini cikgu Sharifah akan dimandikan dengan air jampi.
Nukilan